Vetvrij versus suikervrij eten.
Vetvrij versus suikervrij eten. 
De sympathieke eeneiige dokters tweeling Xand en Chris van Tulleken wilden het aan den lijve ondervinden. Xand ging een maandlang extreem vetrijk eten. Zijn dieet bestond uit producten als kaas, vlees, hamburgers, worst, room, boter en mayonaise.
Chris waagde zich aan een streng vetarm dieet met veel koolhydraten. Hij at vooral brood, bagels, crackers, ontbijtgranen, suiker, aardappels, pasta, rijst, groente en fruit.
De BBC heeft er een interessante documentaire over gemaakt, die jammer genoeg niet meer te bekijken is.
Plezier in het eten
Beide diëten waren heel lastig vol te houden. Xand miste de koolhydraten, het fruit en de groente en raakte geconstipeerd. Chris voelde zich alsmaar hongerig en bleef snacken. Het plezier in eten nam voor beide merkbaar af.
Cognitieve test
De broers voerde tijdens het experiment een taak uit, waarbij veel van het geheugen en de concentratie gevraagd werd. Daaruit bleek goed, dat de hersenen glucose nodig hebben. Als dit niet voorradig is, past het lichaam zich weliswaar aan door ketonen te gaan vormen, maar deze zijn niet zo effectief als suiker. Xand presteerde bij deze taak dan ook veel minder goed, dan Chris.
Fysieke test
Na een nachtlang niets gegeten te hebben, werden de heren onderworpen aan een uitputtende fietstest. Het vetrijke dieet van Xand zorgde voor een mindere prestatie, waardoor hij steeds door zijn broer, voorbij gefietst werd. Hij voelde zich ook ronduit beroerd. Na afloop bleek, dat hij de benodigde energie niet alleen uit de eiwitten van zijn dieet haalde, maar ook uit de afbraak van zijn eigen spieren.
Gewichtsverlies
Beide heren verloren lichaamsgewicht. Chris was met zijn extreem hoge koolhydraatrijke dieet 1 kg lichaamsgewicht kwijtgeraakt. Hiervan bestond een halve kilogram uit vet en een halve kilogram uit spiermassa.
Xand was 3.5 kilogram afgevallen. Dat lijkt interessant, maar hiervan bestond 2 kilogram uit spiermassa. De overige 1.5 kilogram was lichaamsvet.
Het verliezen van spiermassa heeft een grote impact op je fysiologische leeftijd en je algehele gezondheid.
Overige leefstijlmarkers
Het cholesterolgehalte was bij beide broers, voor en na het experiment, precies hetzelfde gebleven.
Chris was door de koolhydraatrijke voeding meer insuline gaan aanmaken. Tegelijkertijd is zijn lichaam gevoeliger voor insuline geworden.
Xand heeft met zijn extreem kh-arme voeding, door het tekort aan suikers, zijn lichaam geleerd om de bloedsuikerspiegel zo hoog mogelijk te maken. Hierdoor is zijn lichaam insuline resistent geworden. Zijn bloedsuikerspiegel was voor de test al wat hoog en is door het experiment verhoogd naar een bijna pre-diabetisch niveau.
Hij heeft door het experiment zijn gezondheid duidelijk schade toe gebracht.
Conclusie
Alhoewel ik vind, dat de nadelen van het koolhydraatrijke dieet in deze documentaire wat minder goed belicht worden, is de conclusie van dit extreme experiment duidelijk. Vet en koolhydraten heb je beide nodig. Mode-diëten, waarbij er soms een hele groep voedingsmiddelen wordt uitgesloten, zijn dus niet voor niets zo lastig vol te houden. Alhoewel ze tot snel gewichtsverlies kunnen leiden, zijn ze ronduit schadelijk voor je gezondheid. De belangrijkste reden van het gewichtsverlies is, dat je door zo’n dieet minder gaat eten. Het is namelijk niet zo lekker om slagroom zonder suiker te eten en suiker zonder slagroom verveelt ook veel sneller. Hierover gaat het volgende experiment van professor Paul Kenny..
De verslavende combinatie
Als ratten onbeperkt toegang werd gegeven tot suiker, bleek, dat hun gewicht niet toenam. Ook bij onbeperkte toegang tot vette voeding nam hun lichaamsgewicht nauwelijks toe. De ratten gingen minder eten en compenseerde hun snackgedrag, door iets minder van het gewone voer te eten.
Gaven ze de ratten een combinatie van suiker en vet in de vorm van een cheesecake, dan aten de ratten daar gedurende de dag steeds kleine beetjes van. Al het andere voer lieten ze staan. Ze namen snel in lichaamsgewicht toe. Tegelijkertijd werden ze minder actief; ze sliepen veel meer en bewogen maar weinig.
Ook mensen blijken een voorkeur te hebben voor een combinatie van suiker en vet. En liefst in een fifty fifty verhouding. Dat blijkt uit een proef met donuts. De lekkernijen met een precieze vet-suiker verhouding van 50-50% werden het lekkerst gevonden. Deze combinatie prikkelt het beloningssysteem het meest, waardoor het lastiger wordt om te stoppen met eten. Hiermee verstoort het de zelfregulatie.
Eten uit de natuur
De voedingsindustrie maakt dankbaar gebruik van deze kennis, om hun producten voor de consument aantrekkelijker te maken. De zo geliefde vet-suiker combinatie is nergens in de natuur terug te vinden. Het lijkt erop dat we ons (nog) niet hebben kunnen aanpassen aan deze producten. Vandaar het advies om bewerkte voeding te laten staan en zoveel mogelijk puur gezond te eten.
Kun je dan nooit meer iets lekkers eten?
Als de basis van je voeding goed en volwaardig is, kun je daarnaast best eens iets van iets lekkers genieten.
We zijn immers geen ratten. Onze hersenen zijn duidelijk anders. Met name de gebieden waar de impulsbeheersing plaats vindt, zijn bij ons veel meer ontwikkeld.
Wel is het belangrijk om iets lekkers met aandacht op te eten. Hierdoor kun je er meer van genieten en wordt er daadwerkelijk aan een behoefte voldaan.
Eet je dat lekkere koekje, chocolaatje of taartje, zonder aandacht, dus op de automatische piloot, dan zijn zijn die gedeelten van de hersenen waar de impulsbeheersing plaats vindt, uitgeschakeld. Je wordt dan, net als die rat, aangezet om er voortdurend van te blijven eten.
Als je je ervan bewust bent dat je iets lekkers eet, dan geniet je er niet alleen meer van. Je kunt dan ook bewust kiezen om ermee te stoppen.
Wil je leren om dit in de praktijk te brengen? Kom dan naar de introductiecursus: “In balans met mindfulness”
Wil je verder lezen?
Of download het gratis Ebook “Op weg naar je optimale gewicht”
Wil je regelmatig goede tips over bewust eten blijven ontvangen? Schrijf je dan in voor de maandelijkse nieuwsbrief.
